/* Nota: dit deel van deze post is geschreven tijdens mijn shift gisteren (zaterdag). Hieronder wordt aangeduid vanaf waar het vandaag (zondag) geschreven is. */
Voor wie het nog niet door heeft: ik heb echt niks te doen op dit deel van mijn shift. Voor wie de eerste twee delen van dit reisverslag nog niet gelezen heeft: scroll eerst naar onder en lees die eerst.
Toen ik zei dat de reis grotendeels uneventful was, was dat toch een beetje minder waar dan ik dacht toen ik dat schreef. Zo zijn mijn iphone oortjes slachtoffer geworden van de trip nadat ik hen moest gebruiken om van de audio bij mijn in-flight movie (vrij te selecteren overigens) te genieten. Ze hadden de hele tijd in de zijkant van mijn stoel ingestoken, en blijkbaar heb ik er tegen gestoten bij het rechtstaan, de jack is stuk gegaan. Maar dat is eigenlijk niet zo interessant.
Wat wel interessant is, is dat ik een tussenlanding heb gemaakt in London Heathrow. Neen, dat is niet het interessante stuk, stay with me here. Daar moest ik van ticket veranderen, want hoewel ik mijn vlucht geboekt heb bij British Midland gebeurde mijn vlucht van London naar Los Angeles met partnermaatschappij United Airlines.
/* Einde van zaterdagstuk, hier moest ik terug nuttig gaan zijn*/
Tijdens dat aanschuiven, kwam ik een heel stoer ogende Amerikaan tegen. Tattoes, lang haar, vestje van Harley Davidson, ergens achteraan in de vijftig, begin zestig. Zo'n echte stoere biker. Na een klein gesprekje over onder andere Los Angeles en film, mezelf uiteraard in mijn stevigste Brits accent dat als sneeuw voor de zon verdween zodra ik voet zette in de VS (b: I'm gonna study film. A: Oh really, where, here in London? b: Oh no, I'm from Belgium, I'm going to study in Brussels. A: Seriously? Belgium? With that accent?) kwamen we op hét gespreksonderwerp der Columbianen. (let ook op de hoofdletters ;))
A: God will take care of it. So, are there a lot of Christians in Belgium?
b: No, not really. Most will call themselves christians, but we're mostly atheists and agnostics.
A: Oh really? How come?
b: I don't know, we still have a lot of catholic schools which are really good, but most of us just kind of stop really believing in god when we grow up.
A: That's a shame.
b: I don't think so, we manage fine without him.
A: Yeah, but I don't really get it, you can't prove He doesn't exist.
b: No we can't, but you can't prove that he does either.
A: Surely not, but I just see him everywhere.
b: I don't. With what I see, I think he's highly improbable.
A: Oh really? Well, anyway, you can't say you don't have a belief. Your not believing in God is a belief in itself.
b: Of course it is, I never said I don't believe in anything. I just don't believe in god. I believe in something.
A: Aha! So you admit that there might be something more out there huh?
b: That's not what I said, I said I believe in some things.
A:Then what do you believe in?
b: I believe in people. I've heard a lot of people like say that for them "God is Love" and stuff like that. That's pretty easy to say, then don't call it god, just call it love. Sure I believe in that.
A: Aha, but where does that love come from then?
b: People, obviously.
A: Erm, I don't know about that, I think there has to be something more.
En toen ging hij gewoon even over naar een aanbeveling van een boek geschreven door een journalist die ging aantonen dat god niet bestond, maar uitkwam bij het wel bestaan van god. Boek van Lee Stroble of zoiets, als u het wil lezen, be my guest. Maar het klinkt als een idioot, als je denkt dat je het niet-bestaan van iets kan aantonen ben je sowieso al fout bezig en snap je niets van enige vorm van bewijskracht, wat voor mij al eender wat die man gedaan heeft serieus ondermijnt. Nadat ik hem The God Delusion van Richard Dawkins had aangeraden kreeg ik gelukkiglijk mijn ticket en kon ik lustig weer op weg.
Toch weer zo'n typische cultuurshock op Amerikaanse bodem: maakt niet uit hoe stoer ze eruit zien, hoe veel tattoes ze hebben, ze geloven hier in god. En niet de god die we in Europa nog soms zien, een soort van zacht geloof waar mensen een beetje kracht in vinden en waar mensen al eens op terugvallen als het nodig is, maar de god die alles en iedereen controleert, en die je straft als je slecht bezig bent. Volgende keer misschien toch eens proberen de gay card boven te halen, zien wat ze daarop zeggen.
Speaking of which, onlangs zat ik in een Amerikaanse gay chat room, waar ook een kerel zat die probeerde iedereen in de chat room (gaande van mensen als ik die even wilden praten met gelijkgestemde zielen tot mensen die losbandige plas- en diarreeseks zochten met 27 hiv-positieve 14-jarige negermaagden gezeten op paarden die tevens voor dubbele penetratie zouden zorgen. Sorry voor dat grafische beeld, ik bedoelde Afro-Amerikaanse maagden.) te overtuigen om te vertrouwen in Jezus en het losbandige gedrag opzij te schuiven. Nadat ik hem heel subtiel mijn standpunt uit de doeken had gedaan vond hij me een ongelooflijk sympathieke en intelligente jongeman, en hij vond het oprecht jammer dat ik zo ging branden in de hel.
Nog een heel coole zaak die ik trouwens niet verteld heb in mijn eerder verslag van mijn shift is het eten. Deze SIGGRAPH Asia PC shift komt namelijk met heel wat gratis voedsel. Gisteren was er ontbijt (spek, eieren, hash browns (heerlijke ontbijtaardappelen), heel wat fruit, en uiteraard iets lekker zoets om af te sluiten. Middageten was een lekker broodje met een slaatje ernaast, en een heerlijk koekje, dat een voorsmaakje was van het koekenbuffet dat we zouden krijgen later in de namiddag. En toen kwam het avondeten, een heerlijk driegangenmenu met kipfilet. Heel geslaagd dus, en na het bagle & muffin breakfast van deze morgen en de sandwichlunch van deze middag staat me vanavond nog het grote committee dinner ter viering van het einde van het beslissingsproces te wachten. Nodeloos om te zeggen dat ik er nog goed opsta met deze shift dus.
Goed, normaal zou ik nu op 'bericht publiceren' drukken, maar het internet hier in het convention center is niet zò goed en momenteel zit ik zonder. Ik hoop dus dat ik tegen straks kan publiceren, anders moet ik alweer een update gaan schrijven omdat ik dan het committee dinner al achter de rug heb... en ik wil stilaan wel over naar USA 2008 - Part 2. Nu, deze post vind ik ondertussen wel lang genoeg om zijn eigen afsluitertje te verdienen.
b. Your window to god*.
Actual spotting of god highly unlikely.
No comments:
Post a Comment