Saturday, October 20, 2007

De gekste week ter wereld

Ja, ik beken, het is weer even geleden. Dat komt omdat ik nu eenmaal een echt razend drukke week achter de rug heb. En het is nog maar week 4 van het academiejaar, dat belooft voor de rest. Laat ik even proberen te recapituleren.
Maandag ben ik erin geslaagd om eindelijk de eerste prentjes voor mijn thesis te genereren. Alle info daarover op mijn thesisblog (http://multiperspective.blogspot.com), maar laat het volstaan te zeggen dat voor een computer graphics thesis prentjes toch eerder belangrijk zijn. Daar is best wat werk ingekropen, maar ik was gelukkig. Het was het skippen van de les Japans meer dan waard.
Dinsdag heb ik dan gebruikt om nog wat prentjes te genereren, en mee te helpen aan het groepswerk voor Multimedia dat woensdag af moest zijn. Dat was een flash filmpje, niets spectaculairs (een CO2-calculator, ondertussen zijn er meer CO2-calculators op het web dan pornosites, dus ga ik u daar niet mee vervelen), dat dus ondertussen af is. Door oververmoeidheid (na tot een stuk in de nacht aan die prentjes te werken ben ik zelfs niet in de fitness geraakt.
Woensdag had ik dan een afspraak met mijn thesisbegeleider, die me zei dat mijn prentjes wel goed waren, maar dat ik toch een vitesse hoger moet gaan schakelen omdat ik toch wel echt lang aan die prentjes had gezeten. Dat was nu toch wel een schok, de euforie sloeg meteen om in depressie. Hij wist me ook te vertellen dat ik vrijdag al een eerste versie moest klaarhebben van mijn thesispresentatie van komende dinsdag. Hoera, een deadline meer, want vrijdag moest ook het eerste practicum van computergrafieken twee klaar zijn.
Ondertussen zijn we donderdag. Een dag die zeer, maar dan echt zeer goed begon. Ik ben namelijk wel in de fitness geraakt. Kom ik daar die kleedkamer binnen, komt er net een kerel uit de douche. En die had me nou echt de grootste... euh... tube douchegel die ik ooit heb gezien. En die tube was niet eens in volle actie. Die tube douchegel was, niet in actie, ongeveer even groot als de gemiddelde tube douchegel die ik al dichtbij heb gezien in VOLLE actie was. Ik probeerde niet te staren, maar dat was toch wel moeilijk. Ik vermoed dat hij dat ook doorhad, want hij keek me terug met een blik die me niet helemaal duidelijk was. Ofwel betekende hij 'kerel, staar zo eens niet, valt gij op tubes douchegel of wat?', ofwel 'wil jij op mijn kot eens komen douchen?', ik weet het niet. Als hij er volgende week donderdag weer is (hij is in elk geval moeilijk om naast te kijken), misschien eens wat inquisitiever staren, in een poging erachter te komen.
Tegenwoordig heb ik trouwens donderdag geen les meer. En dat kwam goed uit, want door thesis en multimedia had ik nog niet bijster veel aan dat practicum computergrafieken kunnen doen. Gelukkig had ik woensdagavond al een beetje aan die thesispresentatie gewerkt. Maar goed, dat practicum werd dus weer nachtwerk, wat voor vermoeiing leidde in de ochtend. Voor dat practicum was er trouwens een deontologische code beschikbaar op het web, waarin precies staat beschreven welke vormen van onderlinge communicatie met collega's toegestaan zijn en welke niet. Zo mag je praten over algoritmen en algemene oplossingsmethoden, zolang je geen code doorgeeft. En dat is een goeie zaak, want op sommige punten had ik echt geen idee hoe ik te werk moest gaan. Zo kon ik overleggen met Peter, om toch een richting uit te kunnen gaan. Zo is het oplossen van dit practicum uiteindelijk nog een beetje degelijk gelukt, maar zeker niet goed. En zo'n slecht practicum indienen is toch altijd een beetje sterven binnenin, zeker als het bij je promotor is. Ach, niet te lang bij stilstaan, en die presentatie afmaken was de boodschap. En toch nog een beetje proberen te slapen.
Vrijdag is namelijk een erg toffe dag. Les van 10u30 tot 16u00, met een variabele middagpauze. Gisteren was die middagpauze zeer lang, van 12u10 tot 14u. Tijd genoeg om naar mijn kot te gaan, een boke te eten en mijn mail te checken dus. En wat zat er in mijn mail? Dit:

Dear Beloved in Christ,

I am Mrs. Rita Holmes,suffering from cancerous ailment. I am married to
Mr.Robert Holmes,my husband worked with Chevron/Texaco in the United
Kingdom for twenty years before he died in the year 2003. My late husband
deposited the sum of £ 17.5 Million (Seventeen Million Five Hundred
Thousand Pounds) with a Bank in United Kingdom. Recently, my Doctor told
me that I have limited days to live due to the stroke and cancerous
problems I am suffering from. I have decided to donate this fund to you
and want you to use this gift which comes from my husbands effort to fund
the upkeep of widows and charities worldwide. I took this decision because
I do not have any child that will inherit this money and my husband
relatives are bourgeois and very wealthy persons and I do not want my
husband hard earned money to be misused. Awaiting your urgent reply via my
email address: ritaholmes8000@yahoo.co.uk
With God all things are possible.

Your Sister in Christ,
Mrs. Rita Holmes
Correo Revisado y Vacunado por el Sistema de Seguridad del Grupo MVS Comunicaciones.

******************************
********************************************************
La información que se envía al destinatario mediante esta transmisión es propiedad
exclusiva de MVS Comunicaciones y tiene un carácter estrictamente confidencial.
Si usted no es el destinatario de esta información o si la ha recibido por error,
se le comunica que la copia, distribución, modificación, retransmisión, revelación
o uso en cualquier forma de ésta, a través de cualquier medio, está estrictamente prohibida.

Nu is dat soort mails natuurlijk heel veelvoorkomend. Ze beloven je veel geld, en dan kan je betalen voor je zogezegd je geld krijgt, waarna je natuurlijk niets krijgt. Maar deze specifieke mail heeft toch wel een gevoelige snaar geraakt. Niet omdat de dame zogezegd kanker zou hebben (al is het wel een beetje offensief voor mensen die effectief aan een serieuze ziekte lijden), maar omdat ze mij gelovig noemde. Je mag mij stom noemen, een janet, een potter, een flikker, een ridder van de bruine dreef, een idioot, krapuul, dik, een burgie, een nerd, een geek, een onnozelaar, een separatist, een rugridder, de meeste van die dingen beschouw ik zelfs eerder als eretitel dan als scheldwoord. Niets penetreert mijn olifantenhuid (zelfs zeggen dat ik een olifantenhuid). Maar mij een 'beloved in Christ' noemen? DAT gaat te ver! Dat kan niemand ongestraft doen, dus moest ik gewoon antwoorden. En dit is mijn reply:

I must say madam,

for a person who has just suffered a stroke your typing skills are unparallelled. Sadly, even if this wasn't a scam, I would not accept your money as I am certainly not your "brother in Christ", and quite frankly am offended by this. I am a convinced atheist, and quite a happy one too I might add. This also means that I do not believe in your god, with whom according to you all things are possible, except obviously curing your 'cancerous ailment'.
Know also that, if you really do believe in god, one of the ten commandments (if I remember correctly from my clearly flawed catholic upbringing) is 'thou shalt not steal', something which, quite obviously, is the intention with the lions share of these e-mails. So, if you finally do collapse under your fictitious disease, you most certainly will end up in hell (again, if you believe in that).
What I also find quite strange is that for a cancerous person you have quite a remarkable set of e-mail addresses. The e-mail was sent from ritaholmes6000@yahoo.dk (a Danish address, quite strange for a person who claims to have money in the UK), the reply-to address is ritaholmes7000@yahoo.dk, and you ask to send the reply to ritaholmes8000@yahoo.dk. Quite a bit of trouble for somebody who urgently needs her dead husband's funds out of her hands.
Finally, I find it quite strange that a so-called British person would not know the possesive inflection (... and my husband's relatives ...), while they do know the word bourgeois... But perhaps it is a brain cancer you are suffering, in which case you are excused, as the tumor might as well be pushing your language nerve. As it happens, I am a brain surgeon, and would be quite happy to relieve you from your ailment, for a mere... say €1 000 000.

Now all I have left to say madam, is... I hope your condition is relieved swiftly, and that your impending passing away may come gently. And that you may burn in hell for not only trying to scam people, but doing so whilst mocking those who actually DO have serious medical ailments.

Sincere regards,
Ir. Ben Verhaegen
*********************************************
Burgerlijk ingenieur Computerwetenschappen: Mens-Machine Communicatie bij de Katholieke Universiteit Leuven onderzoeksgroep Computer Graphics

Tijd dan om terug naar de les te gaan, gevolgd door alweer een meeting met mijn begeleider, om mijn presentatieontwerp te bespreken. Deze meeting was gelukkig een heel stuk positiever van toon (no pun intended) dan de vorige, en ik ging buiten met een hele hoop nuttige tips om mijn presentatie te verbeteren. Ondertussen was het dan een uur of vijf, tijd om huiswaarts te vertrekken.
Eenmaal goed en wel thuis (na ophalen van het hondje en afdroppen van de was (voor wie het niet weet, ik ben dit en vorig weekend alleen thuis, de bOuders zitten in Egypte)), had ik dan tijd om weer mijn mail te checken. Ditmaal was de verrassing groot op mijn KUL-mailadres. Daar had ik namelijk een mail gekregen om mezelf en Peter te beschuldigen van fraude, omdat onze oplossingen van het practicum gelijkaardige oplossingen en vooral gelijkaardige fouten bevatten, en of we daar een verklaring voor hadden. Bij deze zeg ik formeel tegen mijn fans: ik ben onschuldig. In tegenstelling tot de eerste regel van dit blog beken ik geen fraude, want wij hebben ons aan de deontologische code gehouden. Er is enkel op hoog niveau gepraat over oplossingsmethoden, en er is (op een syntaxvraagje na) op geen enkel moment over precieze code gepraat. Dit hebben wij beiden ook verklaard aan de betreffende vaststeller. Wat de (eventuele) sanctie betreft hou ik u op de hoogte.

Uw (zwaar geschokte) B.

Refraining from fraud.
Since 1986.

Sunday, October 14, 2007

Fans (2)







Het is opmerkelijk. Ik heb écht fans. De hoeveelheid positieve reacties op mijn laatste post was weer overweldigend. Ik dank u allen. Ik dank u allen zeer. Om u te belonen: nog twee nieuwe bPapers!
Veel belangrijker in deze post zijn echter de creaties van mijn fans, die u hieronder kan vinden. Ik heb me letterlijk kriek gelachen met deze reacties. Mijn ijskast ligt nog steeds vol, en ik heb er al serieus van gezopen. Anyway, bij deze een terechte shoutout voor Sofie en Koen, en een excuus aan Tineke omdat ik helaas met haar mooie foto niets kon aanvangen om hem om te toveren tot een bPaper.

Amuseer u met de reacties, en tot gauw voor een echte post (van mezelf bedoel ik dan)!

Live - Create - React Be The B

P.S. Voor degenen die mij slechts kennen van in Leuven, even wat achtergrondinfo: Frituur Kievit is de frituur van mijn ouders, BB Productions was een bedrijfje met software voor TI-83 dat ik wou oprichten in het vijfde middelbaar, maar dat pijnlijk geflopt was. Het vlaggenschip was de beste vierkantsvergelijkingsoplosser op dit halfrond. De Gold Benefit was een abonnementsformule op mijn software die ik voorstelde, maar mijn berekeningen waren painfully flawed zodat de gold benefit allesbehalve beneficial was. Een pijnlijk hoofdstuk in de geschiedenis zeg maar.
P.P.S. De beide Hitlerfoto's zijn onafhankelijk van elkaar ontwikkeld. Het is een rood bandje met een bol erin, om een of andere reden leent het er zich toe ;)

Sunday, October 7, 2007

Fans, laat u kennen




Ik heb fans. Dat weten we al langer. En, ik zeg het allicht niet genoeg, maar ik vind die fans geweldig. Gelukkig weten die fans dat wel zelf, en hoeft het dus niet altijd expliciet gezegd te worden, maar bij deze kunnen we alweer 32 posts verder.
Nu zijn er een aantal categorieën van fans. Je hebt de mensen die dit blog heel nauwgezet lezen, en elke 5 minuten gaan kijken of er al nieuwe posts zijn. Dat zijn zeer toffe mensen. Je hebt ook de fans die onder de vorige categorie vallen, maar ook elke keer commentaar posten. Dat zijn ongelooflijk toffe mensen. En dan heb je nog de fans die ook nog eens alle tips en vragen van mijnentwegend volgen (de taaltips in het dagelijks leven hanteren, mailtjes sturen naar communicatie@vtk.be, etc.). Dat zijn ongelooflijke fans. Die mensen zijn ongetwijfeld zó hard fan dat ze deze aangelegenheid om hun pc te personaliseren met 'A Touch of B' niet onbenut gaan laten.
Kijk, ik heb al enkele maanden een bureaubladachtergrond met mijn logo en de tekst 'Redefining Superiority. Since 1986.', en een aantal flashy curves. Ondertussen was ik hem beu, en heb ik besloten er ineens twee nieuwe te maken. En heb ik meteen ook maar besloten die twee nieuwe, samen met de oude, ineens beschikbaar te maken voor de echte fans. Kiest u zelf maar welke u gebruikt. U mag me ook altijd een screenshot van uw nieuwe verbeterde desktop doorsturen op ben.verhaegen@gmail.com.

Amuseer u ermee!

Lighting your Darkness.
Since 1986.


Thursday, October 4, 2007

Vrouwen

Een mens vraagt zich al eens af (ik weet dat ik die zinsconstructie de laatste tijd steeds vaker gebruik, maar ik ben nu eenmaal een inquisitief persoon) of ik met de dag meer op Herman Brusselmans ga lijken, of de wereld nu gewoon met de dag meer op die van Brusselmans gaat lijken. Eigenlijk maakt het niet veel uit, het resultaat is hetzelfde.
Ik ben namelijk daarstraks gaan fitnessen (gezien ik niet het minste vooruitzicht heb op de man van mijn dromen moet ik maar zien dat ik zelf tijdelijk die rol kan vervullen), en na die fitness ging ik een lekker macaronitje eten in de Spuye, recht tegenover de fitnesszaal. Zaten me daar naast mij drie irritante wijven. En nog lelijke ook. (Kijk, dat is een voordeel van homo zijn, je kan ongestoord denigrerend doen tegenover vrouwen. Af en toe kijkt er misschien eens eentje je scheef, maar dat maakt niet uit, je kunt zélf de persoon van je dromen spelen.) Maar dat lelijk zijn was nog niet het ergste, als ik mij stoorde aan lelijkheid zou ik nooit de politiek kunnen volgen.
Nee, wat me wél mateloos ergerde was het gespreksonderwerp van die wijven. (Over het algemeen gebruik ik dat woord trouwens alleen voor wijven die me ergeren. Voor dames die dat niet doen gebruik ik doorgaans het woord dames. Toch even een distinctie die duidelijk gesteld moet worden. Lezerinessen van mijn blog zouden dus nooit wijven kunnen worden genoemd (tenzij ze het zelf niet kunnen horen).) Die wijven waren me daar aan het zeiken over hun jeugd. Meerbepaald het speelgoed tijdens hun jeugd. U heeft geen idee hoe moeilijk het is een wetenschappelijke paper - met relevantie voor uw thesis nota bene! - te lezen terwijl er naast u een lelijk wijf aan het zeiken is over haar 23 Barbies, manège, droomhuis, caravan, tent, én drie Kens. Om nog maar te zwijgen over hoe moeilijk het is te eten met drie lelijke zeikende wijven naast u.
Was ik dus blij om daar weg te zijn. Weg naar waar? Weg naar een meeting over mijn thesis. Willens nillens, die sessie was namelijk verplicht. Weliswaar viel ze nog mee, gelukkig maar, daarna had ik nog een heleboel meer les. Wat voor boel les nog wel: 16u-18u: Vergelijkende Studie van Imperatieve Programmeertalen; 16u30-18u: Engels in de Technische Bedrijfsomgeving; 17u-19u: Engels in de Technische Bedrijfsomgeving. Wat meer is, die twee Engels-vakken hadden in totaal 4 lokalen, waarvan twee in Heverlee en twee in Leuven-stad. Welke denkt u dat ik heb uitgeprobeerd; inderdaad, de twee in Heverlee. Waar denkt u dat het effectief was; inderdaad in Leuven.
Hoedanook, het maakte niets meer uit, blijkbaar moest je inschrijven voor 2 oktober via een speciaal e-mailadres dat ergens verstopt staat. Oké, dan kan ik het vak misschien niet volgen. Maar... mijn ISP is ondertussen ingediend, waar ik dat vak wel degelijk op heb aangeduid. Probleem! Achja, net een mailtje gestuurd, en hopen dat het nog in orde komt :s.
Bon, tijd nog eens voor iets dat vrij lang geleden is.

bTaal: creatief met spreekwoorden

Iedereen kent het spreekwoord 'Vrouw achter het stuur, bloed aan de muur.' Vrouwen vinden dat seksistisch om te zeggen, mannen vinden het hoogstens flauw en afgezaagd. En daar moet ik, verdediger van de taal als ik ben, dringend iets aan doen. Tijd om varianten hierop in te voeren! Alvast enkele voorstellen:

  • Vrouw in den otto, en den otto ga kapotto
  • Vrouw als chauffeur, dat is een malheur
  • Vrouw die stuurt, best dat ge een ambulance huurt
  • Vrouw die [ret] (rijdt), da komt in de gazet
  • Vrouw zonder rijverbod, daar ga de wereld aan kapot
  • Vrouw die mag rijden, bode van slechte tijden
  • Vrouw met een rijbewijs, direct weerklinkt gekrijs
  • Vrouw aan het stuur, het resultaat is nogal duur
  • Vrouw op de Holsbeeksering, niet gedekt door de verzekering
  • ...
Post vooral uw creatieve ideeën in de comments! En tot de volgende!

Redefining gender inequality. Since 1986.
Be The B