Vrouwen

Een mens vraagt zich al eens af (ik weet dat ik die zinsconstructie de laatste tijd steeds vaker gebruik, maar ik ben nu eenmaal een inquisitief persoon) of ik met de dag meer op Herman Brusselmans ga lijken, of de wereld nu gewoon met de dag meer op die van Brusselmans gaat lijken. Eigenlijk maakt het niet veel uit, het resultaat is hetzelfde.
Ik ben namelijk daarstraks gaan fitnessen (gezien ik niet het minste vooruitzicht heb op de man van mijn dromen moet ik maar zien dat ik zelf tijdelijk die rol kan vervullen), en na die fitness ging ik een lekker macaronitje eten in de Spuye, recht tegenover de fitnesszaal. Zaten me daar naast mij drie irritante wijven. En nog lelijke ook. (Kijk, dat is een voordeel van homo zijn, je kan ongestoord denigrerend doen tegenover vrouwen. Af en toe kijkt er misschien eens eentje je scheef, maar dat maakt niet uit, je kunt zélf de persoon van je dromen spelen.) Maar dat lelijk zijn was nog niet het ergste, als ik mij stoorde aan lelijkheid zou ik nooit de politiek kunnen volgen.
Nee, wat me wél mateloos ergerde was het gespreksonderwerp van die wijven. (Over het algemeen gebruik ik dat woord trouwens alleen voor wijven die me ergeren. Voor dames die dat niet doen gebruik ik doorgaans het woord dames. Toch even een distinctie die duidelijk gesteld moet worden. Lezerinessen van mijn blog zouden dus nooit wijven kunnen worden genoemd (tenzij ze het zelf niet kunnen horen).) Die wijven waren me daar aan het zeiken over hun jeugd. Meerbepaald het speelgoed tijdens hun jeugd. U heeft geen idee hoe moeilijk het is een wetenschappelijke paper - met relevantie voor uw thesis nota bene! - te lezen terwijl er naast u een lelijk wijf aan het zeiken is over haar 23 Barbies, manège, droomhuis, caravan, tent, én drie Kens. Om nog maar te zwijgen over hoe moeilijk het is te eten met drie lelijke zeikende wijven naast u.
Was ik dus blij om daar weg te zijn. Weg naar waar? Weg naar een meeting over mijn thesis. Willens nillens, die sessie was namelijk verplicht. Weliswaar viel ze nog mee, gelukkig maar, daarna had ik nog een heleboel meer les. Wat voor boel les nog wel: 16u-18u: Vergelijkende Studie van Imperatieve Programmeertalen; 16u30-18u: Engels in de Technische Bedrijfsomgeving; 17u-19u: Engels in de Technische Bedrijfsomgeving. Wat meer is, die twee Engels-vakken hadden in totaal 4 lokalen, waarvan twee in Heverlee en twee in Leuven-stad. Welke denkt u dat ik heb uitgeprobeerd; inderdaad, de twee in Heverlee. Waar denkt u dat het effectief was; inderdaad in Leuven.
Hoedanook, het maakte niets meer uit, blijkbaar moest je inschrijven voor 2 oktober via een speciaal e-mailadres dat ergens verstopt staat. Oké, dan kan ik het vak misschien niet volgen. Maar... mijn ISP is ondertussen ingediend, waar ik dat vak wel degelijk op heb aangeduid. Probleem! Achja, net een mailtje gestuurd, en hopen dat het nog in orde komt :s.
Bon, tijd nog eens voor iets dat vrij lang geleden is.

bTaal: creatief met spreekwoorden

Iedereen kent het spreekwoord 'Vrouw achter het stuur, bloed aan de muur.' Vrouwen vinden dat seksistisch om te zeggen, mannen vinden het hoogstens flauw en afgezaagd. En daar moet ik, verdediger van de taal als ik ben, dringend iets aan doen. Tijd om varianten hierop in te voeren! Alvast enkele voorstellen:

• Vrouw in den otto, en den otto ga kapotto
• Vrouw als chauffeur, dat is een malheur
• Vrouw die stuurt, best dat ge een ambulance huurt
• Vrouw die [ret] (rijdt), da komt in de gazet
• Vrouw zonder rijverbod, daar ga de wereld aan kapot
• Vrouw die mag rijden, bode van slechte tijden
• Vrouw met een rijbewijs, direct weerklinkt gekrijs
• Vrouw aan het stuur, het resultaat is nogal duur
• Vrouw op de Holsbeeksering, niet gedekt door de verzekering
• ...

Post vooral uw creatieve ideeën in de comments! En tot de volgende!

Redefining gender inequality. Since 1986.
Be The B