Tennis

Velen hebben me opgemerkt dat mijn post van gisteren mijn meest homo post ooit was (homo is hier gebruikt als adjectief, for want of a better one, gezien je een post moeilijk homoseksueel kan noemen, en iedereen weet dat ik walg van het woord homof**l. Nul, als ge dit leest, pas op met uw comments.). Anyway, als compensatie krijgen we er nu eentje over sport.

Voor degenen die het niet weten, ik volg tennisles. Al even. Niet dat het vooralsnog veel resultaat heeft opgebracht, maar nu wéét ik toch al hoe fout ik mijn gemiddelde bal sla.

Kom, ik mag niet zo hard zijn voor mezelf, er is wel degelijk beterschap. Af en toe slaag ik er eens in om een stevige rally aan te houden, en er is zelfs een occasionele ace en gamewinst bij. Sets winnen voorlopig nog niet, en matches al helemaal niet, maar mijn tijd komt nog. Ooit wordt de bMamums 60 en dàn zal ik toeslaan.

Over Moe Mobiel gesproken, het is met haar dat ik tennisles volg. En onze tennisleraar, een hippe 65'er met schuim in zijn mondhoeken, een marcelleke dat je door zijn tennis-outfit doorziet en die vingernagels als 'vingerenaas' uitspreekt, vindt haar steevast de betere leerling. Het is natuurlijk ook wel zo, maar dat wil nog niet zeggen dat je daar de aandacht op moet vestigen. Bovendien zijn mijn backhands doorgaans beter dan die van haar, wat amper te demonstreren valt als hij mij steeds maar forehands laat oefenen. Nouja, venten.

Hij heeft daarenboven ook nog eens de gewoonte ontwikkeld om op subtiele wijze met de bMoeder te roddelen over uw blogger. Hij fluistert haar dan vragen toe als daar zijn 'heeft hij vroeger iets van sport gedaan?' en 'beweegt hij nog buiten de tennisles?'. Menigmaal is reeds door uw blogger's hoofd de gedachte 'ik sta hier hoor' geschoten.

Edoch, maandag maakte hij het me te bont. Ik zei - waarheidsgetrouw - dat mijn tennis steeds beter is als ik voor punten kan spelen. Waarop hij zei dat ik nog niet voor punten MAG spelen, omdat ik de ballen nog niet binnen KAN houden. Correctie. Ludo, even kalm doen. Niemand, maar echt NIEMAND zegt aan Ben Verhaegen wat hij wel of niet mag, en zeker niet wat hij wel of niet KAN. (Sorry voor het hoofdlettergehalte totnogtoe, ik voel me net Mark Peeters.)

Dus zeg ik hem, in een verwoede doch stilaan falende poging kalm te blijven, dat ik dat wél kan, als ik voor punten speel. Waarop hij - met een blik van 'jong geweld, tijd om u op uw plaats te zetten' - mij uitdaagde om een aantal ballen voor punten te spelen. Toen het 2-2 was gaf hij op omdat hij moest toegeven dat ik gelijk had.

Ik had deze post totnogtoe gerust op maandag kunnen schrijven. Maar ik wist dat er een vervolg ging komen. Ik wist dat ik ooit nog eens ging tennissen buiten de lessen, alwaar ik voor punten zou spelen, en dat hij het zou opmerken. Dus ben ik vandaag met Moe Mobiel gaan tennissen.

Rally's, deuces, aces, u kan het amper geloven. De setstand loog er niet om: 6-0, 1-1. Wel voor de bMoeder, maar daar waren best een aantal games bij die ik in een deuce verloren had. Dus geen (of amper) schaamte daar.

Op de terugweg moesten we echter voorbij Ludo, onze schuimbekkende leraar, die op dat moment aan een aantal kindjes aan het lesgeven was. Toen hij zag dat we weggingen zei hij 'Maar jullie hebben voor punten gespeeld!', waarop ik hem de eerste zin uit vorige paragraaf citeerde. Daarop gaf hij dan toch toe dat het belangrijkste is dat we ons geamuseerd hebben. Game, Set and Match: BB.

Pas op, ik schilder hem nu vrij onsympathiek af, maar onze Ludo is best een gezellige mens hoor. Hij vergeet alleen soms mijn aanwezigheid.

Advantage Verhaegen. Since 1986.

Be The B

P.S. Goed, tijd voor de commentreacties.

• Nirvana, Walhalla, who cares.
• Het hele schoengebeuren is niet noodzakelijk gedaan in bed. Ik herhaal: een knappe man die enkel schoenen draagt: kwijl. Dus als het even van mij afhangt... u snapt mijn punt.
• Hoe het zit met die accijnzen weet ik niet precies, maar als ik mij niet vergis mag de BTW eigenlijk niet verlaagd worden gezien dat een Europese bevoegdheid is.
• De Witte mars was iets geheel anders dan de betogingen die we de laatste jaren gezien hebben: daar ging het om een massaal geschokte maatschappij, een algeheel falen van justitie, en werden er geen holle slogans gescandeerd. In tegendeel, dat was een mars in alle sereniteit, om steun te betuigen aan de ouders, en als aanklacht tegen de gruweldaden van één man. Zulke symbolen mogen van mij gerust, maar verberg u dan niet achter dingen als 'wij betogen tegen zinloos geweld'. Het hele punt is dat er moet betoogd worden voor of tegen concrete dingen. Ik geloof dat mijn punt stilaan wel gemaakt is, daar zal ik dan ook niet meer op terugkomen, hetzij na een volgende zinloos geweldige mars.