Filosofische mijmeringen over domheid

Uw blogger heeft door de jaren heen al vele belangrijke lessen geleerd. Hoe onmogelijk het is te beloven regelmatig te bloggen bijvoorbeeld. Of hoeveel spijt je in de zomer hebt van die overheerlijke winter die toch gecamoufleerd wordt door de dikke truien die nu eenmaal met dat seizoen gepaard gaan. Maar op dit eigenste moment ben ik een nieuwe les aan het leren: mensen op het internet hebben constant ongelijk, en er is niets dat ik daaraan kan doen.

Ziet u, het meest irritante aan het internet is dat het elke idioot met een computer een forum geeft. Vroeger moest je intelligent zijn om je mening gepubliceerd te krijgen, nu kan elke domkop een blog starten en idiote nonsens op het internet spuien. Gelukkig zijn er ook enkele intelligente mensen die dat doen, anders las u dit niet.

Het resultaat van dat alles is dan ook dat er constant mensen dingen op het internet plaatsen die dom zijn. U kan deze dingen herkennen door het feit dat ze direct de meningen van uw eigenste blogger tegenspreken. Ik weet namelijk wél wat ik schrijf. En, voor vandaag, kon u ze ook herkennen aan de comment van een zekere BeTheB die er hoogstwaarschijnlijk onderstond. Maar dat probeer ik bij deze af te leren. Het internet loopt vol idioten, en ik kan er niets aan doen.

Hoe vaak ik ook aan een of andere dumkopf duidelijk maak dat Harry Potter niet voor kindjes is, dat homoseksualiteit geen keuze is, dat god niet bestaat en dat kousen in sandalen écht niet kunnen, er zal altijd een andere idioot zijn die het dan toch weer beweert. En in het geval dat een mens slechts een beperkt aantal karakters kan typen in zijn leven voor zijn vingers doodvallen, ben ik vrees ik al dicht genoeg bij die eindmeet zonder dat ik op elke n+1ste idioot reageer. En dus probeer ik bij deze braaf te zijn, en telkens voor ik op die comment-knop druk te denken 'laat ze maar doen, ze weten niet beter, als we allebei dood zijn zeik ik wel eens in hun rijstpap'.

Dat is me de laatste 17 minuten al wonderwel gelukt. Een keer bij de inderdaad obligate 'homosexuality is a choice and those gays are threatening us god-abiding straight folk', en een keer bij de kerel die claimde dat door de uitbreiding van het aantal genomineerden voor de oscar voor beste film van 5 naar 10 'instead of getting 5 unwatchable art movies we'll get 10'. Alle respect voor de oscars en de respectievelijke films, maar een art movie zou ik pakweg Titanic, The Return of the King en Chicago toch niet noemen...

Maar goed, dit brengt me bij een belangrijke filosofische mijmering van mijnentwegend. Ik ben absoluut voor vrije meningsuiting (waar ben ik anders mee bezig?), maar sommige meningen horen niet vrij te zijn. Sommige dingen zijn echt fundamenteel fout. Vrouwen zien niet groen, konijnen worden geen 20m lang, en bomen urineren niet op onschuldige voorbijgangers. Ja, dit zijn belachelijke voorbeelden, de trouwe lezer weet dat ik van hyperbolen houd.

Het is de lezer duidelijk dat de bovenstaande meningen dom zijn, en potentieel gevaarlijk. Stel u voor dat iemand alle bomen ging omhakken als straf voor hun openbare zedenschennis, of alle konijnen de kop ging inslaan voor ze zijn huis komen plattrappen. Niemand mag deze meningen zijn toegedaan.

En zo zijn er tal van voorbeelden te geven uit het echte leven. Er komen heel wat idiote en gevaarlijke meningen voort uit domheid en een gebrek aan educatie. De hierbovenvermelde 'homoseksualiteit is een keuze' is er een van. Dat is niet waar, punt. En het beweren is gevaarlijk, want dat opent de deur voor zogeheten gay converters, die jaren- tot zelfs levenslange trauma's kunnen veroorzaken en verschillende mensenlevens kunnen verwoesten.

Zo is er de bekende God Delusion (en ik gebruik bewust de titel van het boek van Richard Dawkins, die de kwestie perfect verwoordt, en die er perfect in slaagt te duiden waarom het geloof in een god een gebrek aan intelligentie of kritisch denken belichaamt), die ook bekend is als 'every war known to man', en die tot op de dag van vandaag de discriminatie van zowat heel de wereld door een ander stuk van heel de wereld placht te verantwoorden.

Het zijn twee voorbeelden uit een pletora van domheden in de wereld. Meningen die niet zouden mogen worden geuit, omdat ze niet zouden mogen bestaan. Natuurlijk, wat doe je daar aan? Dat is waar de echte filosofische mijmering begint. Je kan moeilijk een mening gaan verbieden, want dan raak je aan het principe van de vrije meningsuiting. Maar is dat principe wel zo heilig? Hierboven is toch aangetoond dat er verscheidene meningen zijn die echt te dom zijn om onder woorden te brengen? Neen, de vrije meningsuiting an sich is niet het probleem. Het probleem is wie bepaalt welke meningen te dom zijn, welke meningen absoluut waar zijn, en waar nog over gediscussieerd kan worden.

Kunnen we het aan de democratie overlaten? De massa weet het toch het beste? Vraag maar eens aan de massa of moord moet toegestaan zijn, en iedereen zegt nee. Dat bewijst het, de massa weet het goed genoeg. En daarbij, we zijn toch een democratie op elk gebied, dan ook maar op gebied van onze mening. Natuurlijk werkt dat niet. Een meerderheid gelooft nog steeds in een god, om al maar te beginnen. Een meerderheid van de wereld veroordeelt homoseksualiteit, terwijl daar, geloof mij, echt niets mis mee is. De massa heeft niet altijd gelijk, in tegendeel. De massa heeft het summum van domheid in pacht. Neen, dat werkt niet.

Dit is een probleem voor intellectuelen. Wetenschappers, filosofen. Maar hoe bepaal je wie een intellectueel is en wie niet? IQ alvast niet, hoogbegaafdheid is heus niet altijd zo'n positieve zaak. Allemaal Rain Man gezien? Niet bepaald een wereldleider... Laat ons dus universitairen nemen. Universitairen, dat zijn geleerde mensen, die kunnen ons probleem oplossen. Maar, welke universiteiten? Al die Christian Colleges in de VS met hun waardeloze diploma's gaan ons ook niet helpen... Maar laat ons daar even abstractie van maken, en enkel ons gezegende Vlaamse landschap nemen, wij hebben enkel echte universiteiten. We laten die mensen beslissen welke meningen echt zijn. Maar... vergeten we dan de faculteiten theologie en kerkelijk recht niet? Faculteiten die ook mythen verpakken als kennis en ze doorgeven aan nietsvermoedende generaties andere onwetend opgevoeden?

Neen, het is quasi onmogelijk zo'n instantie te bedenken. En daarom blijft het een filosofische mijmering, en niet meer dan dat. Ja, er zijn bepaalde meningen die intolerabel zijn. Maar het is onmogelijk ze af te schaffen, omdat de mening dat je zelf in staat bent om de arbiter der meningen te zijn an sich een intolerabele mening is. Het enige dat we kunnen doen is over zaken discussiëren, en zelf proberen altijd geïnformeerd genoeg in de wereld te staan zodat we zelf in staat zijn de domheden van de waarheden te onderscheiden. Openstaan voor echte kennis, om mythen en vooroordelen achter ons te laten.

En als u twijfelt, komt u maar naar mij.

b. Your Window to Philosophy.